Historia szkoły w Trąbczynie

Szkoła w Trąbczynie powstała 1.10. 1911 r.
Inicjatorem jej otwarcia był ówczesny wójt gminy Jan Hauke. To dzięki jego staraniom gmina zakupiła 2 morgi ziemi z parcelowanego majątku wraz z budynkiem.
Majątek ten pierwotnie naleĹźał do hrabiów Miączyńskich, a potem do rodziny Wielopolskich.
Budynek, który przeznaczono na szkołę był domem mieszkalnym dawnych oficjalistów dworskich.

Pierwszym nauczycielem mianowanym przez władze rosyjskie był Piotr Bendziński.

Do szkoły zaczęło uczęszczać 80 dzieci z TrÄ bczyna, Nowej Wsi, Mariantowa, Przybysławia i PorÄ bek. Językiem wykładowym był język rosyjski. Tylko religia i nauka języka polskiego jako oddzielnego przedmiotu były prowadzone w języku polskim. Kiedy w 1914 roku wybuchła I wojna światowa, Rosjanie opuścili tutejsze tereny i bez Ĺźadnej walki wkroczyły wojska niemieckie.

Okupanci niemieccy pozostawili względną swobodę narodowościową i dzięki temu szkoła nabrała charakteru czysto polskiego. Uczono w języku polskim, wprowadzone zostały polskie podręczniki.

Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w 1918 roku szkolnictwo wiejskie przeszło pod władzę Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego.
W Publicznej Szkole Powszechnej w Trąbczynie nauczycielem jest nadal Piotr Bendziński, który pracuje sam do 1925 roku.
Od roku szkolnego 1925/26 w szkole pracują juĹź dwie osoby. Oprócz Piotra Bendzińskiego są to: w latach 1925-28- Józef Maśliński, w latach 1928-37- Irena Zywert, a w latach 1937-39- Gabriela Stopińska.
1.09.1938 roku Piotr Bendziński przechodzi na emeryturę, ale pracuje jeszcze do 1.04.1939 roku.
Potem obowiązki kierownika szkoły obejmuje Gabriela Stopińska.
Kiedy wybucha II wojna światowa – 1.09. 1939 roku- nauczyciele z falą uchodĹşców, uciekają na wschód.
Po zakończonej kampanii wrześniowej nie wracają.
Przybywa jednak z Konina instruktor oświaty pozaszkolnej mgr Michał Kozłowski z żoną Teodorą i przez kilka miesięcy prowadzą szkołę.
4.03.1940 roku Niemcy zamykają wszystkie polskie szkoły i taki stan rzeczy trwa do 1945 roku.

W styczniu 1945 roku po wkroczeniu Armii Czerwonej małżonkowie Kozłowscy organizują pracę szkoły i zaczynają w niej pracować. Wiosną przechodzą do pracy w Koninie, a na ich miejsce przychodzi Zenon Zawal, który w maju zostaje powołany do wojska.
18 maja do pracy w Trąbczynie skierowany zostaje Kazimierz Ruciński. W czerwcu przychodzi drugi nauczyciel- Kazimierz Sadowski, a od września 1945 trzecia osoba- Zofia Miś.
Jesienią 1945 roku Zofia Miś i Kazimierz Sadowski wyjeĹźdĹźają na ziemie odzyskane, a do pracy na ich miejsce przychodzą były kierownik szkoły Piotr Bendziński i Józef Kin z Trąbczyna.
Kazimierz Ruciński pełni obowiązki kierownika szkoły do 1965 roku. Był wielkim miłośnikiem przyrody. Sam uprawiał działkę i sad wokół szkoły. Hodował pszczoły i jedwabniki. Drogi w Trąbczynie obsadził morwami i akacjami. Swoją pasją zaraĹźał uczniów i mieszkańców Trąbczyna.
W 1950 roku doprowadził do rozbudowy szkoły. Istniejący budynek rozbudowano.
Dobudowano piętro, na którym znajdowały się teraz mieszkania dla nauczycieli, a cały parter został przeznaczony na potrzeby szkoły.
Rozbudowa szkoły była moĹźliwa dzięki duĹźemu zaangaĹźowaniu mieszkańców Trąbczyna. Między innymi Bronisława Nowaka, Mariana Tomaszewskiego, Mieczysława Parusa, Wacława Trzaskowskiego.

W 1965 roku Kazimierz Ruciński przechodzi na emeryturę i wyprowadza się do Słupcy. Na jego miejsce przychodzi Zygmunt Zawadzki, który funkcję kierownika- póĹşniej dyrektora- pełni do roku 1985. W tym czasie Szkoła Podstawowa w TrÄ bczynie, która po reformie w 1966 roku staje się szkoĹ‚Ä ośmioklasowÄ , naleĹźy do przodujÄ cych szkół w gminie Zagórów. Zawdzięcza to w głównej mierze wykwalifikowanej i zaangaĹźowanej w pracę kadrze pedagogicznej, której trzon przez długie lata stanowiÄ : Maria Antkowiak, Maria Szeflińska, Irena Szumigalska, Henryk Szefliński, Krystyna Przydryga.

W 1985 roku Zygmunt Zawadzki przechodzi na emeryturę. Dyrektorem szkoły zostaje Andrzej Przygoński. W tym czasie dochodzi teĹź do wymiany kadry pedagogicznej. Doświadczeni nauczyciele przechodzÄ na emeryturę, a pracę w szkole rozpoczynajÄ nauczyciele młodzi: Dorota Przygońska, Zofia Karczmarek(Ruda), Barbara Jagielska, Urszula Sierota, Ryszard Ruda, Waldemar Matuszak, Maria Król(Chojnacka), Violetta Rymarska. W latach 80-tych coraz bardziej odczuwalna staje się potrzeba rozbudowy szkoły. W 1986 roku powstaje Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły z przewodniczÄ cym Tadeuszem Nowakiem. Zostaje wykonane odwodnienie szkoły i zakupiona cegła. Jednak decyzję o rozbudowie szkoły, zarzÄ d gminy Zagórów podejmuje dopiero w 1995 roku. W 1997 roku zostaje rozpoczęta budowa, a 1.09.2000 roku następuje otwarcie nowej szkoły. Stary budynek zostaje wyremontowany, a do niego dobudowany jest nowy budynek, w którym znajdujÄ się trzy izby lekcyjne, aula, kuchnia, sanitariaty, obszerne hole i korytarze. W całym budynku nowym i starym wykonane zostaje c.o. zasilane kotłowniÄ olejowÄ . Budynek szkoły obsługiwany jest przez biologicznÄ oczyszczalnię ścieków. Równolegle z budowÄ szkoły, dzięki staraniom dyrektora szkoły, powstaje całkowicie w czynie społecznym, kompleks boisk szkolnych wraz z trawiastym boiskiem do piłki noĹźnej, a trzy lata póĹşniej- plac zabaw dla dzieci. W 1999 roku wprowadzona zostaje w naszym kraju reforma systemu oświaty. Szkolnictwo podstawowe podzielone zostaje na 6 letniÄ szkołę podstawowÄ i 3 letnie gimnazjum. W TrÄ bczynie gimnazjum powstaje w 2001 roku, a Rada Miejska podejmuje uchwałę o utworzeniu Zespołu Szkolno- Gimnazjalnego w skład, którego wchodzÄ : szkoła podstawowa i gimnazjum. Sukcesywnie zwiększa się liczba uczniów i pracowników szkoły. W roku szkolnym 2006/07 do szkoły podstawowej i gimnazjum uczęszcza 212 uczniów. Szkoła zatrudnia 17 nauczycieli i 4 pracowników administracyjno- obsługowych. Z końcem roku szkolnego 2007/08 zlikwidowana zostaje Szkoła Podstawowa w Szetlewku. Uczniowie przechodzÄ do TrÄ bczyna, przez co zwiększa się liczba uczniów szkoły podstawowej. Od roku szkolnego 2008/09 w szkole zatrudnionych jest 20 nauczycieli i 5 pracowników administracyjno- obsługowych.